TÜRK Ordusunun İftihar Levhası

TÜRK Ordusunun İftihar Levhası
(Hüseyin Nihal ATSIZ)

Cihan tarihinde en çok savaşan millet Türkler olmuştur. Bu savaşların bir listesini çıkarmak, bilhassa eski zamanlar için, güçtür. Denilebilir ki 15. asırdan önceki Türk tarihi mütarekesiz bir savaştan ibarettir.Onun için ben burada yalnız Türkiye’yi, o da Osmanlı hanedanı zamanında, aldım. Aşağıdaki liste Türk Ordusunun belli başlı savaşlarını gösteriyor. Bunlardan italik harflerle yazılmış olanlar bizim yenildiğimiz savaşlardır. Ötekilerse çoğunda yendiğimiz ve pek azında müsavi ehemmiyetsiz sınır kavgalarını almadım. Savaşların da (93 harbi), (Balkan harbi) gibi hususi isimleri yerine hangi millet ve devletlerle yapıldığını gösterdim. Artık bu listeye bakarak Türk çocukları kimin dost, kimin düşman olduğu hakkında hükümlerini versinler.

Yıl	Müttefik. Düşmanlarımız	Savaşların Adı
1364	Sırp-Macar-Romen (Eflak ve Boğdan)	Sırp Sındığı
1364	Rum	Biga’nın Zaptı
1365-1375	Rum	Yanbolu, Vize, Kavala, Drama havalisinin Zaptı
1389	Sırp-Macar-Boşnak-Romen	Kosova Meydan Savaşı
1391	Rum	İstanbul muhasarası, Selânik ve Yenişehir taraflarının Zaptı
1395	Macar, Fransız, Alman, İngiliz, Çek, İtalyan, İskoç, Romen	Niğbolu Meydan Savaşı
1422	Rum	İstanbul’un Muhasarası
1422	Romen (Eflak)	Tazminat alınarak sulh
1423	Rum Arnavut
1428	Macar-Sırp
1430	Rum-İtalyan (Venedik)	Selâniğin Zaptı
1433	Sırp	–
1437-1444	Macar-Sırp-Romen-Leh-Alman
1444	Macar-Sırp-Romen-Alman	Varna Meydan Savaşı
1445-1446	Rum	Mora Rumları Vergiye Bağlandı
1448	Macar-Romen-Çek-Alman	İkinci Kosova Meydan Savaşı
1452-1453	Rum	Bizans’ın mahvı ve İlhakı
1454	Rum-Arnavut
1454	Macar-Sırp	Sırplar yılda 30.000 duka vergiye bağlandı
1454-1455	Rodos
1455	İtalyan (Ceneviz)	Sakız Cenevizleri yılda 10.000 duka vergiye bağlandı
1455-1459	Sırp	Sırbistan’ın mahvı ve İlhakı
1458	Rum-Arnavut	Şimali Moranın zaptı
1459-1460	Rum-Arnavut	Venediğe ait şehirler müstesna olarak bütün Mora’nın zaptı.
1461	İtalyan (Ceneviz)	Amasra’nın zaptı.
1461	Rum	Trabzon İmparatorluğunun mahvı ve ilhakı.
1462	Romen (Eflak)	Rodos’un tahta çıkarılması ve 10.000 duka vergi.
1462	İtalyan (Ceneviz)	Midilli’nin zaptı.
1463	Sloven	Bosna Krallığının mahvı ve ilhakı.
1463-1479	İtalyan (Venedik)	Moradaki Venedik şehirleriyle Arnavutluk ve Ağrıboz ilhak olundu. 100.000 lira tazminat alındı. Yılda 10.000 lira vergiye bağlandı.
1464	Macar
1464-1467	Arnavut
1475	Macar-Leh-Romen (Boğdan)
1475	İtalyan (Ceneviz)	Kırım ve civarı sahillerindeki Ceneviz şehirlerinin zaptı.
1479	Macar-Romen (Eflak)-Alman (Sakson)	–
1480	Rodos	–
1480	İtalyan	Zanta, Santamavra adalarıyla Otrant’ın zaptı.
1482	Romen (Boğdan)	Kili ve Akkermanın zaptı.
1485-1491	Mısır	Tunusluların tavassutuyla ve müsavi şeraitle sulh.
1487	Romen (Boğdan)	–
1492-1493	Macar	–
1498	Leh	–
1498-1502	İtalyan (Venedik)	Mora’da son kalan şehirlerin zaptıyla sulh.
1514-1516	İran	Çaldıran meydan savaşı.
1516-1517	Mısır	Mısır’ın mahvı ve ilhakı.
1520-1521	Macar	Belgrat’ın zaptı
1522	Rodos	Rodos’un ilhakı.
1526	Macar	Mohaç meydan savaşı. Macaristan’ın ilhakı.
1529	Alman	Viyana muhasarası.
1532	Alman	–
1533-1535	İran	Irakeyn seferi.
1537-1540	İtalyan (Venedik)	Arnavutlukta bazı kale ve adaların zaptı ve 300.000 lira tazminat alınması.
1537	Alman	–
1538	Romen (Boğdan)	–
1538	Portekiz	Hindistan’da.
1541-1547	Macar-Alman	Macaristan’ın öteki kısımlarının ilhakı, Avusturya’nın yılda 30.000 altın vergiye bağlanması.
1548-1549	İran	Van vesaire kalelerin zaptı.
1551-1552	Alman	–
1552	Aziz Yahya Şövalyeleri	Trablus’un Turgut Reis tarafından zaptı.
1553-1555	İran	Amasya muahedesi.
1556-1559	Alman	–
1562	Alman	–
1565	Malta	Turgut’un şehadeti.
1565-1568	Alman	Siget’in zaptı.
1566	İtalyan (Ceneviz)	Sakız’ın zaptı.
1568-1570	Arap	Yemen’in fethi.
1570-1573	İtalyan (Venedik) – İspanyol – Papa – Savua – Malta	Kıbrıs’ın fethi ve 30.000 duka.
1574	İspanyol	Tunus’un zaptı.
1574	Romen (Boğdan)	–
1575	Alman-Hırvat	Sınır harbi.
1578	Portekiz	Fas’ta Krallarıyla birlikte Portekiz ordusunun imhası.
1578-1590	İran	Azerbaycan, Gürcistan ve Lûristan’ın zaptı. Ferhat Paşa muahedesi.
1593-1606	Alman	Zitvatorok muahedesi.
1603-1612	İran	Nasuh Paşa muahedesi.
1615-1618	İran	Serav muahedesi.
1620-1621	Leh	–
1623-1639	İran	Kasr-ı Şirin muahedesi.
1633-1634	Leh	–
1641-1642	Rus	Azak’ın zaptı.
1645-1669	İtalyan (Venedik)	Girit’in zaptı.
1646	Rus	Kırım Hanı’nın akınından dolayı Rusların Azağa hücum ve mağlubiyetleri.
1662-1664	Alman	Vasvar muahedesi.
1672	Leh	Bucaş muahedesi.
1673-1676	Leh	–
1677	Rus	Cehrin seferi.
1682-1699	Alman-İtalyan-Leh-Rus	Karlofça muahedesi.
1710	Rus	Prut muahedesi.
1714-1717	İtalyan (Venedik)	–
1715-1718	Alman	Pasarofça muahedesi.
1722-1728	İran	–
1730-1731	İran	Ahmet Paşa muahedesi.
1731-1735	İran	–
1735-1739	Rus-Alman	Belgrat muahedesi.
1742-1745	İran	–
1768-1791	Rus	Kaynarca muahedesi.
1776	İran	–
1786-1791	Rus Alman	Ruslarla Yaş, Almanlarla Ziştov muahedesi.
1798-1801	İngiliz-Fransız	–
1805-1812	Rus	Bükreş muahedesi.
1807-1809	İngiliz	–
1827-1829	Rus	Edirne muahedesi.
1852-1855	İngiliz-Fransız-Rus-İtalyan-Sardunya	Paris muahedesi.
1876	Sırp-Karadağ	–
1877-1878	Rus-Romen-Sırp-Karadağ	Berlin muahedesi.
1896-1897	Rum (Yunan)	–
1911-1912	İtalyan	Trablus harbi.
1912-1913	Bulgar-Sırp-Yunan-Karadağ	Balkan harbi.
1914-1918	Rus – İngiliz – Fransız – İtalyan – Sırp – Romen – Belçika – Karadağ – Amerikan – Japon – Yunan – Portekiz – Siyam vs…	Sevr muahedesi.
1919-1923	Yunan-Ermeni-Fransız	Lozan muahedesi.

Türk ordusunun bu hesap defteri bize epey şeyler öğretiyor. Bir defa toparlak hesapla 550 yıllık devirde en aşağı 275 yılın savaşla geçtiğini görüyoruz. Demek ki Türk Milleti son beş buçuk asırda ömrünün tam yarısını savaşta geçirmiş. Bu harikulâde bir neticedir. Çünkü bu kadar çok harpten sonra bir milletin yine zinde ve oldukça kuvvetli olarak yaşayabilmesi âdeta bir mucizedir. Başka hiç bir milletin hayatında bu kadar dövüş yoktur. İngilizlerle Fransızlar arasındaki yüz sene muharebesi bile hakikatte 110 yıldan fazla devam etmiş, fakat ancak bunun yarıdan azı harple yarıdan çoğu da mütareke veya sulhle geçmiştir. Hem de unutulmamalıdır ki yukarıdaki listede yalnız dış harpler vardır. Dahilî isyanlar ve harpler (meselâ bir çok Osmanlı-Karaman harpleri) bu listeye alınmamıştır. 11. asırda bütün İran, Azerbaycan, Irak ve Anadolu’ya yayılan Oğuz Türklerinin 1.500.000 nüfus olduğunu ve bu nüfusun 900 yıldır seferber halde bulunduğunu düşünürsek bu bir buçuk milyon Türk’ten ancak yarısının yerleştiği Anadolu’da bugün en aşağı 10.000.000 Türk’ün bulunması milletimizin hayat kaabileyetine çok parlak bir misal teşkil ettiğini teslim ederiz.

Yukarki liste, son beş buçuk asırlık tarihimizde hemen hemen bütün Avrupa milletleriyle harp ettiğimizi gösteriyor. Gerçi bu liste de İsveç, Norveç, Danimarka, Felemenk gibi milletlerin adı yoktur. Fakat düşünülmelidir ki bizim Alman harpleri dediğimiz savaşlara bütün bu şimal milletleri de yardımcı olarak iştirak etmişlerdir. İsviçre’de de ise bahse lüzum görmüyorum. Çünkü İsviçre bir millet değildir.

Bu milletler arasında Türkler yalnız Ruslarla Acemleri millî düşman olarak tanımıştır. Milattan önceki asırlardan beri bir birine düşman olan Turan ve İran’ın ezelî ve ebedî çarpışması Osmanlılar devrinde da ayrı dinî bir mahiyette devam etmiştir. Türk’ün kılıcına birkaç defa baş eğmek mecburiyetinde kalan hilekâr acemin son asırdaki müdafileri de hemen hemen tamamen İran da yerleşen Türkler olmuştur. İran’la olan 13 harbin biz yalnız 2 tanesinde yenilmişizdir. Ve bizi yenen de Afşar Türkü Nadir Şah olmuştur.

Ruslarla olan çarpışmalarımız da 13 tanedir. Bunun 6 tanesinde Ruslar 6 tanesinde de biz galip gelmişizdir. 1 tanesi müsavi olarak bitmiştir. Ruslar 6 galebelerinin 3’ünde bize karşı yalnız başlarına galip gelmişler, öteki 3’ünü müttefikleri sayesinde kazanmışlardır. Biz ise 6 galebemizden yalnız 2’sini müttefiklerimiz sayesinde elde etmişizdir. Bizim Ruslarla olan çarpışmalarımız yazılmamış bir destandır. Bu milletle olan savaşlarımız onların en kuvvetli bizim en zayıf zamanlarımıza tesadüf ettiği halde yine Türklüğün galebesiyle bitmiştir denebilir. Çünkü cihan savaşındaki Çanakkale müdafaamız Rusya’nın can damarını tıkamış ve onun ölümüne sebep olmuştur. Bununla beraber Türk_Rus mücadelesinin kat’i bir netice ile bittiği söylenemez.

Almanlarla olan harplerimiz bunlardan daha çoktur. Ve bunların en çoğu Türk silahlarının zaferiyle bitmiştir. Almanlar bizi yalnız başlarına hiç bir defa yenememişlerdir.

Bizden daima askerlik dersi alan milletlerden biri de Fransızlardır. Bunlar Osmanlılara karşı yapılan ehlisaliplere iştirak ettikleri gibi Giridi kurtarmak için de yardımcılar göndermişler ve Napolyon kumandasında Cezzar Ahmet Paşadan dayak yedikten sonra son olarak da Çanakkale de ve kurtuluş savaşında cenup cephesinde bizimle aynı acemilik içinde boy ölçüşmüşlerdir. Fransızlar kendilerinin cesur bir millet olduklarını ikide bir ilân ederler. Fakat nedense bizimle olan harplerinde daima bunun aksi sabit olmuş ve Türk askerleri Fransızlarla “kılıçları kısa ama çizmeleri uzun” diye eğlenerek onların yalnız kaçtıklarını güzel bir nükte ile ima etmişlerdir.

Venedik ve Ceneviz adı altında bizden en çok dayak yiyen milletlerden birisi de İtalyanlardır. Romalıların bu şüpheli torunlarıyla 15 savaşımız vardır. Bunun 13’ünü biz, 2’sini onlar kazanmışlardır. Kazandıkları harbi de Almanya, Rusya ve Lehistan ittifakına borçludurlar. Öteki zaferleri ise yalnız 3.000 muntazam Türk askeri tarafından muhafaza olunan Trablus’a yaptıkları saldırıştır. İtalya buraya 60.000 askerle hücum etmiş, sonradan da 60.000 kişi daha sevk etmişti. Biz ise yalnız gizlice bir kaç zabit gönderebilmiştik. Bu 3.000 Türk bir kaç bin arabın yardımıyla İtalyanları tam bir yıl oyaladı. Arkasından Balkan Harbi çıkmasaydı kıyamete kadarda oyalardı. Ve vaziyet öyle göstermişti ki kazara Türkiye ile İtalya arasında kar yolu olsa Türk ordusu muhakkak Roma’ya girerdi. Zaten İtalyanlara Trablus’a saldırmak cesaretini veren de karadan hududumuzun olmaması ve donanmamızın yok denecek halde bulunmasıydı.

Şimdi de gazetelerde okuyoruz: Musolini atıp tutuyormuş. Şarka, Asya’ya genişlemek istiyormuş, filân… Hepimiz biliyoruz ki Musolini efendinin gözü Antalya ve İzmir’dedir. O buraya muhakkak saldıracaktır. Tabiî biz de kendisine lâzım gelen hürmette kusur etmeyeceğiz. Fakat herhalde Musolini efendi umduğunu değil bulduğunu yiyince şaşıracak, afallayıp sersemleyecektir.

Böyle zamanlarda insanın aklına derhal mazi geliyor ve kafamızda 2’ye karşı 13 rakamı derhal 2’ye karşı 14 oluyor…

Yukarki listeyi okuyan Türk çocuklarının 108 savaş içinde yalnız 14 mağlûbiyeti görünce göğüsleri iftiharla kabarabilir. Bugün, düşman ne kadar kuvvetli olursa olsun onu kendi vatanımızda yenmeye Türk ordusu kadirdir.

Evet, bugün tek başına Türk ordusunu yenecek hiç bir ordu yoktur.

Orhun Dergisi, 1934, Sayı: 6